Z tego artykułu dowiesz się, czym dokładnie jest pierwszy tryb warunkowy w angielskim oraz jak go stosować poprawnie. Przygotujcie się na mnóstwo interesujących informacji i liczne przykłady!

Co to jest pierwszy tryb warunkowy?

Pierwszy tryb warunkowy, znany również jako “first conditional“, jest jednym z podstawowych narzędzi w języku angielskim, które służy do wyrażania przyszłych sytuacji lub możliwości, które są realne i prawdopodobne. Używamy go, gdy mówimy o czynnościach lub zdarzeniach, które mają tendencję do zachodzenia w określonych warunkach.

Struktura zdań w pierwszym trybie warunkowym to:

if + Present Simple … WILL + bezokolicznik

lub

WILL + bezokolicznik … if + Present Simple

Aby skonstruować zdanie w pierwszym trybie warunkowym, używamy czasownika w czasie teraźniejszym zarówno dla części “if” (warunek), jak i części głównej (skutek). Część “if” wprowadza warunek konieczny do spełnienia przed wystąpieniem skutku. Możemy użyć słowa “if”, ale równie dobrze możemy zastąpić je innymi zwrotami takimi jak: “when”, “unless”, czy nawet bezpośrednio podać sam fakt.

Przykłady zdań w pierwszym trybie warunkowym

Oto kilka przykładów zdań w pierwszym trybie warunkowym:

1. If it rains tomorrow, I will stay at home. (Jeśli będzie jutro padać deszcz, zostanę w domu.)
2. If she studies hard, she will pass the exam. (Jeśli będzie się uczyć pilnie, zda egzamin.)
3. If you finish your work early, we can go to the movies. (Jeśli skończysz pracę wcześnie, możemy pójść do kina.)
4. If I see him at the party, I will say hello. (Jeśli zobaczę go na imprezie, przywitam się.)
5. If they don’t hurry, they will miss the bus. (Jeśli się nie pospieszą, przegapią autobus.)
6. If the restaurant is open late tonight, we will have dinner there. (Jeśli restauracja będzie otwarta do późna dziś wieczorem, zjemy tam kolację.)
7. If you invite her, she will come to the party. (Jeśli ją zaprosisz, przyjdzie na imprezę.)
8. If I have enough money, I will buy that new phone. (Jeśli będę mieć wystarczająco dużo pieniędzy, kupię ten nowy telefon.)
9. If the weather is nice on Saturday, we will go for a picnic. (Jeśli pogoda będzie ładna w sobotę, pójdziemy na piknik.)
10. If you don’t water the plants, they will die. (Jeśli nie podlejesz roślin, obumrą.)

Jakie są zasady stosowania pierwszego trybu warunkowego w angielskim?

Pierwszy tryb warunkowy w angielskim, znany również jako “if-clause” lub “conditional type 1”, to konstrukcja gramatyczna wykorzystywana do wyrażania możliwych wyników w przyszłości. Ten rodzaj zdania składa się z dwóch części: klauzuli warunkowej (if-clause) i klauzuli wynikowej (main clause).

Zasady stosowania pierwszego trybu warunkowego są proste i łatwe do zapamiętania. Klauzula warunkowa rozpoczyna się od słowa “if”, a następnie podawane jest zdanie w czasie teraźniejszym prostym. Na przykład: “If it rains, I will stay at home.” W tym przypadku mamy sytuację, że jeśli pada deszcz (klauzula warunkowa), to ja zostanę w domu (klauzula wynikowa).

W pierwszym trybie warunkowym można również używać innych czasów gramatycznych we wzorze zdania. Na przykład: “If I have time tomorrow, I will call you.” Tutaj mamy sytuację, że jeśli będę miała jutro czas (klauzula warunkowa), zadzwonię do Ciebie (klauzula wynikowa). Warto pamiętać, aby zachować spójność czasową między obiema klauzlami.

Kluczowe jest także zrozumienie różnicy między pierwszym a zerowym trybem warunkowym. Pierwszy tryb odnosi się do sytuacji, które są realne lub prawdopodobne do zaistnienia, podczas gdy zerowy tryb odnosi się do sytuacji niemożliwych do zaistnienia.